اول از همه تمرین هایی مربوط به تقویت صداست که توی مقالات اصول گویندگی و تمرین گویندگی حسابی در موردش باهم صحبت کردیم. اما تمرین هایی داریم که یکم تخصصی تر هستن و میتونین در این زمینه بهتون کمک کنن.

1. متن خوانی:

خوندن متن ها و از زبون راوی حرف زدن، خیلی میتونه در این زمینه به شما کمک کنه و مهارت های نریتوری تون رو رشد بده. متن ها رو بخونین و تنها قسمت هایی که از زبون راوی گفته شده رو بیان کنید. تا بتونین سکوت و مکث و لحن رو تمرین و روی اون مسلط بشین.

2. تماشای فیلم

فیلم هایی رو که نریتور (گوینده نریشن) دارن رو تماشا کنین. همین نگاه کردن خودش میتونه خیلی کمک بزرگی باشه. اما بعد از چندبار نگاه کردن یک فیلم، قسمت هایی رو که نریتور صحبت میکنه رو یادداشت کنین و بعد سعی کنین همزمان با نریتور و با همون لحن اون ها رو تکرار کنین. بعد صدای فیلم رو قطع کنین و این عمل رو تکرار کنین. صدا تون رو هر دفعه ضبط کنین تا بتونین مقایسه های لازم رو به عمل بیارین.

3. تعریف داستان

بعد از اینکه تمرین های قبل رو انجام دادین، موضوعی رو در نظر بگیرین و سعی کنین درموردش صحبت کنین. این صحبت ها باید منسجم و هدفمند باشن. تا حد امکان از گفت و گو استفاده نکنین و اگر هم نیاز شد، بگین: فلانی گفت:…. اما حرفی که گفته شده رو به زبون نیارین. یادتون باشه شما بازیگر نقش ها نیستین. تنها چیزهای نادیده رو بیان میکنین.

4. از احساسات حرف بزنید.

فرض کنین که الان مسئول بیان احساسات افراد هستین. خیلی اوقات نریتور ها باید احساسات، هیجان ها و افکار بازیگر رو که برای مخاطب قابل مشاهده نیست رو شرح بدن. پس شروع کنین در مورد احساسات یک شخص خیالی صحبت کردن. مثلا فکر کنین دختری به نام مهری، امروز روز عروسی برادرش، مهرانه. حالا از زبون دانای کل یا همون نریتور میخوایم نادیده ها رو بیان کنیم. امروز، همون روزی بود که مهری، همیشه آرزوش رو داشت، از بچگی با خودش قول داده بود شب عروسی مهران، یک لباس قرمز بلند بپوشه.
چون قرمز تنها رنگی بود که هم خودش و هم مهران دوستش داشتن و موقع خریدن لباس های ست، تنها رنگی که سرش به توافق میرسیدن، همین قرمز بود. مهری دوباره نگاهی به لباس رو به روش انداخت.. انگار توی دلش قند آب میکردن و همزمان رخت میشستن! استرس و شادی عجیب و متضادی توی دلش حاکم بود… توی این متن، همه نادیده های احساسات برای مخاطب شرح داده شد.
 از گذشته ای که مخاطب نمی دونست، از احساساتی که نمی دید، از افکاری که با خبر نبود… همه و همه بیان شد تا مخاطب راحت تر و البته سریع تر با جریان قصه اخت بشه و ارتباط بگیره.