محمد برات زاده مدرس گویندگی

گاهی گمان می‌رود همین اندازه که گوینده و مجری بتوانند مخاطب را تسخیر کنند، کافی است که بگوییمآنها ارتباط‌گران خوبی هستند.اشتباه اینجاست که ارتباط، به درستی تعریف نمی‌شود. ارتباط رسانه‌ای مفهومی دو جانبه دارد که باواسطه رسانه شکل می‌گیرد.

در هر شغلی که مشغول به کار باشید، چه یک بازیگر باشید یا گوینده و مجری و یا یک دانشجو و یا بشکلحرفه ای در رسانه مشغول باشید ، به هر حال در زندگی شما حتما «ظاهرا موقعیتی پیش می‌آید کهمجبور شوید یک متن بلند را در مدت زمان کوتاه حفظ کنید. »

فن بیان به معنای انتقال حس گوینده است.تمامی تکنیک ها و تمرینات فن بیان باید منجر به انتقال حس درست و صحیح به مخاطب شود.عواملی چون تلفظ صحیح کلمات، قدرت صدا و فهم،درک و شناخت گوینده نسبت به آنچه که دارد بیان می کند، تاثیر به سزایی در این موضوع دارد.

شاید برای شما هم پیش آمده که در محل کار یا دانشگاه یا هنگام تدریس و اجرا و …، قرار باشد مطلبی را ارائه دهید.از شیوه ی ارائه، پاورپوینت و خود محتوا که بگذریم، می رسیم به نبایدهای ماجرا، یعنی به طور سادهیعنی حرف هایی که اگر موقع ارائه به زبان نیایند، وجهه شما بهتر حفظ می شود1-هرگز نگویید: امروز خیلی خسته ام!

همه ی ما در بعضی مراحل زندگی مجبور به گویندگی و سخنرانی کردن می شویم.مصاحبه ای برای کار جدیدتان است؟سخنرانی برای ناظر یا هیئت مدیره ی شرکت محل کارتان است؟سخنرانی برای کارمندانتان است و شما تازه مدیر شده اید؟قرار گرفتن پشت میکروفن رسانه ای خاص ؟و….

گویندگی و فن بیان چیست ؟

گویندگی هنر و فنی است که طی آن گوینده با شناخت و درک کامل زبان مادری و ادبیات آن،زبان مکتوب را با استفاده درست از اندام های گفتاری و با لحن مناسب به منظور ایجاد ارتباط و انتقالمفاهیم با حفظ امانت به زبان ملفوظ تبدیل می کند .

واقعیت این است که وقتی از بیشتر مردم می خواهیم عقیده خود را درباره صدای صحبت کردنشان بگویندمعمولا قضاوت های تند و سخت گیرانه ای دارند , وقتی از صدای ضبط شده صحبت به میان می آید درقضاوت خود حتی تندتر هم می شوند …

ناراحتی ها عصبانیت ها،شادی ها و غم ها و به طور کلی تمام حالت روحی و روانی ما در صدای ما نمود پیدا می کند.به تعبیر دیگر صدا،آینه ای برای احساس است.

این موضوع از اهمیت بسیاری برخوردار است که چگونه میتوان احساسات و اعصاب را در اجرای خود کنترل کنیم.

برای این سوال احتمالا تا حالا پاسخ های زیادی شنیده اید مثل : “ داد بزن تا صدات باز بشه , باید با صدای بلند بخونی تا صدات قوی بشه ” و یا پیشنهاداتی که باعث می شود به شما فشار بیاید و حتی آسیب ببینید.

صدا چیزی نیست که با اجبار باز شود و یا قوی شود. صدا را می توان به یک غنچه گل تشبیه کرد که وقتی خوب به آن رسیدگی کرده و از آن مراقبت کنید خواهید دید که می شکفد و باز می شود. اما اگر بخواهید به آن فشار وارد کنید و یا به زور مجبورش کنید , پژمرده شده و از بین خواهد رفت.

پس کاری که باید انجام دهیم این است که صدا را به صورت طبیعی باز کنیم و به آن قدرت ببخشیم. که این کار نیازمند تمرین , صبر و پشتکار است. صدای ما وقتی قوی و قدرتمند می شود که تارهای صوتی ما بتوانند به درستی و به طور مستقل و آزادانه به ارتعاش درآیند , بدون اینکه عضلات بیرونی حنجره را دخالت دهیم.